شفقنا زندگی- صنایع دستی ایران اگر چه در درون کشور طرفدارانی دارد اما گویا در فضای بین الملل چندان نامی از این صنعت اصیل ایرانی باقی نمانده است .بسیاری از کشورها با ثبت جهانی آثار تاریخی و معرفی آنها توانسته اند ظرفیت گردشگر را بالا ببرند ولی در کشور ما هنوز از این ظرفیت بدرستی استفاده نشده است .حتی گردشگران خارجی که به ایران می آیند بعضی از آثار تاریخی ثبت شده ما در فهرست جهانی را نمی شناسند و به بازدید آنها هم نمی روند .
به گزارش خبرنگار شفقنا زندگی، بسیاری از صنایع دستی ایران به دلیل بالا بودن قیمت ها توسط ایرانیان تنها از پشت شیشه های مغازه ها جذابیت دارد و کمتر کسی توان خرید این کالا ها را دارد اما در مورد گردشگران خارجی باید گفت که صنایع دستی ایرانی باید از مولفه هایی برخورد دار شود تا جذابیتی در عرصه بین الملل داشته باشند.
از آنجا که هنر در کشور های پیشرو معنا و مفهوم دیگری پیدا کرده و عرضه محصولات آنان با تنوع بسیار بالا صورت می گیرد، کالاها و صنایع ایرانی کم تر به چشم می آیند.
برای اثبات این ادعا می توان به خیابان هایی که صنایع دستی عرضه می شود سری زد مثلا در تهران خیابان ویلا پر است از مغازه هایی که با صنایع دستی تزیین شده اما خریداران آن انگشت شمارند!
برای بررسی علل این عدم تمایل و یا عدم جذابیت در کالاهای دست ساز به سراغ ایرج گلزاری هنرمند سفال و سرامیک جزیره کیش رفته ایم.
وی در پاسخ به این سوال که علل توقف صنایع دستی در ایران چیست گفت: به نظر من صنایع دستی در ایران نیازمند پوست اندازی هایی در بن و در طراحی هایی است که در چندین سال گذشته در حال تولید بوده و این تولید به دلیل عدم شناخت در ذائقه خریدار روز دچار ایست و یا رکود گردیده و قطعا با رنگ و جلا دادن کاذب نمی توان انگیزه خرید برای آثاری که نوآوری در آن ایجاد نشده را در بین گردشگران امروز پیدا نمود.
این هنرمند سفال ادامه داد: رکود در صنایع دستی یک شبه در ایران اتفاق نیافتاده است بلکه این درد حاصل سالها بی توجهی به تغییر زمان و خواسته است بنابراین خارج شدن از رکود قطعا مدت دار و پر هزینه خواهد بود و دلیل آن خواسته نسل نو و شناخت زوایای هنری یک اثر نسبت به نسل گذشته تغییر پیدا کرده و این حلقه مفقود در بازار ایران است.
گلزاری در پاسخ به این سوال که آیا در صنایع دستی ایران ظرفیت جهانی شدن وجود دارد و برای ارتقاء آن به چه فاکتورهایی نیازمندیم تصریح کرد: شاید به جرات می توان گفت عدم توان رقابت از قیمت و کیفیت در یک محصول تولید شده داخلی با نوع تولید شده خارجی یکی از علل مهم رکود صنایع دستی در ایران است ؛ صنایع دستی ایران از هر لحاظ در سطح بین الملل قابلیت مطرح شدن را دارد اما نیازمند حمایت و تشکیل اتاق فکر جهت ادامه می باشد و فاکتور های مورد نیاز آن برند سازی، بسته بندی، تبلیغات نوع آوری و شناخت ذائقه امروز است از طرف دیگر احیا و توسعه بلند مدت در صنایع دستی بر اساس استانداردهای جهانی نیازمند دانش اکادمیک در خط تولید و ابزار کارگاهی است.
این هنرمند سفال و سرامیک در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه صنایع دستی هر کشوری عنصری مهم در جذب گردشگران است. علت عدم رغبت گردشگران به صنایع دستی ایران را در چه می دانید؟ گفت: عدم شناخت گردشگران از برندهای صنایع دستی در هر استان، کیفیت بسته بندی برای سپری کردن یک مسیر طولانی باعث از بین رفتن انگیزه گردشگران خواهد شد و مسایلی از قبیل نبود بیمه آثار هنری و حمل و نقل فرسوده شهری هم در این امر دخیل هستند.
بنابراین به نظر می رسد ثبت یک اثر در فهرست جهانی به خودی خود مهم نیست ، بلکه در این مسیر می بایست چگونگی بهره گیری و کسب درآمد از این برند جهانی شده را هم آموخته شود تا بتوان از اثری هم شان آن استفاده کرد.