شفقنا زندگی-زهرا اسدیان: روستاهای ایران فرصتی غنی برای جذب گردشگر از اقصی نقاط جهان هستند. گردشگران اروپایی از حضور در روستاهای تاریخی اما زنده ای مانند ابیانه شگفت زده می شوند و تجربه غوطه ور شدن در تاریخ را با خود به سوغات می برند.
به گزارش خبرنگار شفقنا زندگی، اوایل پاییز امسال یک روزنامه صربستانی با نام داناس، از قرارگیری مجدد ایران در میان کشورهای توریستی و محبوب دنیا خبر داد. طبق آمار رسمی، از ۲۱ مارس ۲۰۱۶ تا ۲۰ مارس سال ۲۰۱۷ بیش از ۶ میلیون نفر به ایران سفر کرده اند. براساس گزارش این روزنامه، آمار نشان می دهد که تعداد گردشگرانی که در فاصله مارس ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷ به کشورمان آمده اند، به نسبت سال قبل، ۵۰ درصد و به نسبت سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، سه برابر افزایش داشته است.
پیش از آن، در اواسط تابستان امسال نشریه آمریکایی Vogue در گزارشی ضمن اشاره به افزایش اشتیاق سفر به خاورمیانه در ایالات متحده، وعده داد که گردشگران آمریکایی پاییز و بهار آینده به ایران می آیند. وعده او محقق شد و با رسیدن فصل پاییز، حضور گردشگران خارجی در شهرهای مختلف ایران افزایش قابل توجهی یافته است.
در چشم انداز گردشگری ایران برای سال ۲۰۲۵، بازدید سالانه ۲۰ میلیون گردشگر خارجی دیده شده که در صورت تحقق این امر درآمد سالانه کشور از بخش توریسم به ۳۰ میلیارد دلار خواهد رسید.
اما درمیان جنبه های مختلف گردشگری، توریسم روستایی از جمله بخش های پراهمیت در ایران است چرا که بنابر نوشته تهران تایمز در سراسر کشور بزرگ ایران، بیش از ۵ هزار روستا پتانسیل تبدیل شدن به جاذبه توریستی را دارا هستند.
به گفته سیدابوالفضل رضوی، معاون توسعه روستایی و مناطق محروم نهاد ریاست جمهوری، هزار مورد از این روستاها دارای پیشینه تاریخی و بیش از دو هزار مورد از آنها دارای ویژگی های منحصربه فرد هستند.
ابیانه، از جمله روستاهای تاریخی ایران است که با قدمت ۲۵۰۰ خود، لقب موزه ای که زندگی در آن جریان دارد را به خود اختصاص داده است.
در ۳۰ کیلومتری بزرگراه اصفهان-کاشان و در میان پیچ و خم های کوه های کرکس، مجموعه دهستان های کوهستانی برزرود واقع است که در غوغای فصل پاییز رنگ و لعابی دلربا می یابد. این مجموعه به روستایی سرخ رنگ به نام ابیانه یا ویونا ختم می شود که جدای از طبیعت زیبایش، اصالت های تاریخی و فرهنگی حفاظت شده اهالی آن از جمله لباس، زبان و آداب و رسوم محلی این روستا را به جاذبه ای منحصربه فرد تبدیل کرده است.
در کوچه پس کوچه های ابیانه که اکثر اهالی آن امروز کهنسالان هستند، حضور گردشگران جوان شور و نشاطی به پا کرده است. گردشگران لباس محلی بر تن می کنند، در دالان های سرخ رنگ ابیانه بالا و پایین می روند، بر ورودی آتشکده هارپاک، مسجد جامع و مسجد پرزله عکاسی می کنند. زیارتگاه امامزاده یحیی و عیسی در محله پایین ده، با آرامشی مثال زدنی، توقفگاهی باصفا برای گردشگران است. این زیارتگاه که متعلق به دوره ایلخانیان است، دارای یک حیاط مرکزی با حوض بزرگی است که در چهار طرف آن آب چشمه دوآبی در جریان است. در ضلع جنوبی این بنا رواقی مشرف به چشم انداز زیبای طبیعی پیرامون روستا قرار دارد.
ابیانه این روزها شاهد حضور چشمگیر گردشگران خارجی نیز هست. ایتالیایی ها، لهستانی ها، ژاپنی ها و گردشگرانی از دیگر ملیت ها روزانه با اتوبوس های توریستی به ابیانه می آیند و از زیبایی آن شگفت زده می شوند.
تزاره، گردشگر لهستانی می گوید: این مکان بسیار زیبا، جذاب، شگفت انگیز و منحصربه فرد است. من هرگز پیش از این چنین مکانی ندیده بودم. مطمئنا هیچ مکانی مشابه ابیانه در جهان وجود ندارد و این روستا در نوع خود بی نظیر است. گویا زمان قرن هاست که اینجا متوقف شده، در قرن بیست و یک گویا در یک روستای قرون وسطایی پا گذاشته ایم.
وی درباره دلیل سفر خود به ایران توضیح می دهد: من به کشورهای زیادی در اروپا و آسیا سفر کرده ام اما برای نخستین بار است که به ایران آمده ام. من تاریخ کشور شما را از قرون باستان تا دوران معاصر مطالعه کرده ام و می دانم که تاریخ شما از برخی جنبه ها شبیه به تاریخ لهستان است. لهستان قرن ها پیش کشوری بسیار قوی بوده و اکنون کشوری در حال رشد است. مانند ایرانی ها، مردم کشور ما نیز دوستدار آزادی و استقلال هستند. اکنون که به ایران آمده ام مردم آن را بسیار دوست داشتنی یافته ام که بسیار مشتاق به آگاهی هستند. ایران بسیار آرام است، خطر حمله یا دزدی در آن وجود ندارد. من به دوستان و خانواده ام توصیه خواهم کرد که به ایران بیایند.
آنا و بابرا، دو بانوی لهستانی که ایران را برای گردشگری برگزیده اند، در حالیکه از جاذبه های ابیانه بسیار شگفت زده اند، می گویند: ساختار این روستا مانند قصه ها و افسانه هاست. حضور در اینجا مانند غوطه ور شدن در تاریخ است. مردم اینجا بسیار مهربان و مراقب غریبه ها هستند تا جایی که می توان گفت مهمان نوازتر از لهستانی ها هستند. زمانی که فردی نیاز به کمک داشته باشد، مردم برای کمک کردن آماده هستند و این رفتارها برای ما غیرقابل باور است. بنابراین این کشور بسیار جالب و زیباست و مردم زیبایی دارد اما من دوست داشتم که هوای آن کمی گرمتر باشد. ما دوست داریم که با فرهنگ ها و کشورهای سراسر جهان آشنا شویم و اینک ایران را کشوری بسیار متفاوت یافته ایم چرا که کشوری سیاحتی است که می بایست آن را کشف کرد.
انتهای پیام
LIFE.SHAFAQNA.COM