شفقنا زندگی- «قرار بود درسال ۹۳ تعداد گرسنگان جهان به نصف برسد، خشونت کاهش یابد و زنان و کودکان به حقوق خود برسند اما تا زمانی که فروش ابزار جنگی پول ساز ترین تجارت جهان است؛ کودکان ، زنان و مردان کره خاکی ما در مناطقی که نام محروم را به پیشانی دارند به خاک و خون خواهند غلطید و ما اگر چه درد ها را می شنویم ولی آنرا با پوست و گوشت و خون خود احساس نمی کنیم.»
به گزارش شفقنا زندگی، دکتر ربابه شیخ الاسلام رییس انجمن علمی غذا و تغذیه حامی سلامت ایران در یاددشتی اختصاصی برای شفقنا زندگی، گرسنگی، جنگ، خشونت و بی توجهی به حقوق زنان و کودکان را مهم ترین دستارود سال ۹۳ در دنیا خواند و معتقد است بسیاری از اهداف این سال در زمینه تغذیه، صلح و آرامش محقق نشده است.
سال ها ی نو می آیند وباز می آیند و ما را در بستری از خوبیها و ناکامی ها در گردش بی وقفه خود شریک می کنند. دنیایی که خوبی هایش را طبیعی می پنداریم کم نیستند و بدی هایش نیز که درد وگاهی غیر قابل باور هستند را تحمل می کنیم. در واقع هر سال برای هم بهترین ها را آرزو می کنیم در دنیایی که سرشار از صلح باشد و خشم و خشونت در آن راهی نداشته باشد.
امسال به سال ۱۳۹۴ می رسیم سالها پیش ما و بسیاری از کشور های جهان در نشست های بین المللی، بسیاری از اهدافمان را دراین سال (۲۰۱۵) برآورده شده می خواستیم. قرار بود تعداد گرسنه های جهان به نصف برسد، خشونت کاهش پیدا کند، کودکان در حمایت قانون به حقوق از دست رفته خود برسند و حمایت های همه جانبه از آنها بعمل آید و قرار بود هزاران اتفاق خوب دیگر بیفتند. ما در این سازمان های بین المللی برای تحقق این اهداف، هم قسم شده بودیم و تعهدهای انسان دوستانه بین کشور ها نیز امضا شد ولی اکنون کجا هستیم.
نگران نباشیم باز هم سران کشور ها خواهند نشست و با عزمی مشترک اهدافی را برای دهه های بعد انتخاب خواهند کرد . شاید زمانی برسد که جنگ ها بر سر اشغال ستاره های دور باعث شود آتش افروزان بین المللی، تولید کنندگان جنگ افزارها، دست از سر مردم زمین بردارند، البته اگرستاره های دور موجوداتی داشته باشد که غیرت حفظ آنرا داشته باشند و جنگ افروزان برای کشتار بازارهای بهتری بیابند.
تا زمانی که فروش ابزار جنگی پول ساز ترین تجارت جهان است؛ کودکان، زنان و مردان کره خاکی ما در مناطقی که نام محروم را به پیشانی دارند به خاک و خون خواهند غلطید و ما اگر چه درد ها را می شنویم و از پشت شیشه ها می بینیم و غم وجودمان را در تیرگی فرو می برد؛ ولی آنرا با پوست و گوشت و خون خود احساس نمی کنیم.
در این دنیای این چنینی زندگی کردن هنر می خواهد و ما همه هنر مندانی گمنام هستیم که هر سال برای هم آرزوی همه ی چیز های خوب و برای انسان های دیگر صلح و آرامش را آرزو می کنیم. نیاکان ما گفته اند از سه چیز پاسداری کنیم پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک. تنها اگر از این سه نکته پاسداری می شد دنیای بهتری برای همه بندگان خدا درست می شد.
باوجود تمام نا بسامانی ها و امید به دنیایی بهتر از آنچه تا کنون تجربه کرده ایم، برای مردم دنیا به خصوص مردم ایران، سالی پر از امید و جهانی عاری از فقر، ظلم و خشونت و آرزو می کنیم.
انتهای پیام