شفقنا زندگی، شرق- مریوان نام شهر و شهرستان کوچکی در استان کردستان است. تا قبل از سال ۹۲ خیلی از مردم ایران مریوان را تنها با «دریاچه زریوار»ش میشناختند. اما حالا مدتی است این شهر به اقدامات اجتماعی ابتکاری و مسوولانه مردمش شناخته میشود؛ حرکتهایی مانند همدردی معلم مریوانی با دانشآموز بیمار، شکستن تفنگهای شکاری، شکستن قفس و آزادکردن پرندگان، سوزاندن قلیانها و… .
یکی از تاثیرگذارترین حرکتهایی که از شهر مریوان آغاز شد و خبر آن غیر از ایران به رسانههای بینالمللی هم کشیده شد، اقدامی بود که «علی محمدیان» معلم پایه دوم ابتدایی مدرسه شیخ شلتوت در شهر مریوان انجام داد. این معلم برای بازسازی روحیه دانشآموز بیمار خود که بر اثر بیماری موهای سرش ریخته بود، موهای خود را تراشید. این اقدام علی محمدیان، بازتاب رسانهای گستردهای در رسانههای داخلی و خارجی داشت. روزنامه انگلیسی گاردین هم از این اقدام معلم مریوانی گزارشی منتشر کرد.
این حرکتها مدت کمی پس از آغاز در مریوان استان کردستان به دیگر نقاط کشور هم کشانده شد و اهالی برخی از شهرها هم مانند اهالی مریوان به این حرکتها پیوستند.
یک نمونه دیگر از این اقدامات، ایده شکستن تفنگ شکاری برای کنارگذاشتن شکار بود که ابتدا توسط یک شکارچی در یکی از روستاهای شهرستان مریوان کلید خورد. احمد عزیزی شکارچی اهل روستای «درکی» مریوان، بهمنماه سال پیش با همکاری انجمن مردمی فعال در زمینه محیط زیست به اسم «انجمن سبز چیا» پس از ۱۲سال شکار در اقدامی نمادین در میدان مرکزی روستا، تفنگش را شکست تا برای همیشه شکار را کنار بگذارد. احمد هرازگاهی اسلحه ساچمهای خود را پر میکرد و برای شکار به کوه میزد. شکار موردعلاقهاش هم «کبک» بود. اما پاییز همان سال، شکار تعدادی از همین کبکها زندگیاش را تغییر داد.
ماجرا از این قرار بود که دختر کوچک احمد با دیدن کبکهای کشته و ساچمهخورده پدرش به گریه افتاد و از او خواست هرگز دیگر این کار را نکند، این اشکها کار خودشان را کردند، تا در نهایت روز ۲۵بهمن احمد عزیزی تصمیم تاریخیاش را گرفت و تفنگش را شکست تا برای همیشه شکار را کنار بگذارد. این حرکت احمد، بازتاب رسانهای بسیاری پیدا کرد. مسوولان سازمان محیط زیست هم چندین بار از او تقدیر کردند، اما کاری که او کرد به خودش خلاصه نشد، بسیاری دیگر از شکارچیان در استانهای مختلف کشور از ایده او استقبال کردند و در مراسمهایی رسمی تفنگهای خود را شکستند تا به این جنبش بپیوندند. یکی از شعارهایی که پس از این اقدام در مراسمهای «تفنگکشان» خوانده میشد اینگونه بود: «اسلحه مقدس، اسلحه شکسته است.»
بعد از این اقدام بود که گروه گروه، شکارچیان دیگری هم برای پیوستن به این جنبش اعلام آمادگی میکردند. در حرکتی دیگر که در ادامه مراسم تفنگکشان بود شکارچیان زیادی در مریوان و دیگر شهرهای استان کردستان تصمیم گرفتند پرندگانی را که اسیر قفس کردهاند، آزاد کنند. ۱۵ شکارچی اهل کامیاران، ۴۰ شکارچی اهل سقز و… در قالب حرکتهایی جمعی قفسهای خود را به صحرا برده، پرندگان اسیر را رها کردند و قفسها را به آتش کشیدند. اثرات این اقدام به دیگر شهرهای کشور هم رسید.
پس از شکستن و سوزاندن تفنگ و قفس و آزادی پرندگان، در جدیدترین حرکت ازایندست که باز هم از مریوان آغاز شده، یک قهوهخانهدار قدیمی در این شهر برای مبارزه با کشیدن قلیان حرکت جدیدی را کلید زد. اوایل تیرماه امسال کمال صمدی، صاحب قهوهخانهای در مریوان تصمیم گرفت تمام قلیانهای قهوهخانه خود را بشکند و آتش بزند. او پس از آگاهی از تاثیر قلیان بر سلامت و تندرستی با همکاری انجمن مردمی «ژیانه وه» در مراسمی پس از شکستن تمامی قلیانها تصمیم گرفت آن را به آتش بکشد و از فروش و عرضه آن نیز دست بکشد. این اقدام تاثیرگذار قهوهخانهدار مریوانی میتواند سرآغاز جنبشی نو باشد تا مانند دیگر اقدامات اهالی مریوان به همه استانهای کشور کشیده شود.
فروردینماه سال ۱۳۹۲ هم یک حرکت دیگر در مریوان خبرساز شد، گروهی از زنان در این شهر به پوشاندن لباس قرمزرنگ زنانه بر تن یک متهم و گرداندن او در شهر اعتراض کردند. این اقدام حتی با اعتراض ۱۷ نماینده مجلس شورای اسلامی هم همراه شد. این حرکت زنان مریوانی پس از آن صورت گرفت که پلیس شهر مریوان سه متهم مرد را با پوشاندن لباس زنانه در سطح شهرگرداند. این گروه از زنان مریوانی در واکنش به این اقدام، با پوشیدن لباس کردی به رنگ قرمز به صورت دستهجمعی به خیابان آمدند. آنها علاوه بر این پلاکاردهایی اعتراضی نیز در دست داشتند. حرکت آنها بازتاب رسانهای زیادی در خبرگزاریها و روزنامههای کشور و همچنین شبکههای اجتماعی داشت.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان مریوان تنها کمی بیشتر از ۱۶۸هزارنفر اعلام شد، اما موج اقدامات اثرگذار و بیمانندی که اهالی همین شهرستان کوچک انجام دادهاند تاثیرات فراوانی بر فکر و اندیشه میلیونها انسان در سراسر ایران و جهان باقی گذاشت.
انتهای پیام