شفقنا زندگی- در سال ۲۰۰۵ قانون تسهیل دسترسی معلولان به اماکن عمومی و خصوصی فرانسه تصویب شد و نهادهای دولتی و خصوصی ملزم شدند طی مدت ده سال تغییرات لازم را در مسیرها ایجاد کنند یا تسهیلات مورد نیاز را فراهم سازند. اما درحالیکه زمان چندانی تا فرصت پایانی اجرای این طرح باقی نمانده، به نظر می رسد کشور فرانسه و از جمله شهر پاریس با بی تفاوتی کامل، تصمیمی برای عملیاتی کردن این قانون ندارد.
به گزارش شفقنا به نقل از ایمنا، خیابان های قلوه سنگی، اغذیه فروشی های دنج، پلکان های تند و شیب دار، گرمابه های کوچک و آسانسورهایی که سه نفر ایستاده به زحمت در آن جای می گیرند، موجب تنها ماندن هر ویلچرسواری می شود. بنابراین تسهیل دسترسی ویلچرسواران به مسیرها و امکانات شهری در پاریس کار چندان آسانی نیست.
قانون تسهیل تردد و دسترسی معلولان به امکانات عمومی و خصوصی که در سال ۲۰۰۵ در فرانسه تصویب شد، تقویت کننده و جامع کننده ی قانونی است که در سال ۱۹۷۵ برای دفاع از حقوق معلولان تدوین و تصویب شده بود. تسهیل دسترسی به حمل و نقل عمومی شامل اتوبوس ها اندکی پس از آن به مشارکت گذاشته شد. اما به بخش عمده موسسات عمومی از رستوران ها تا محل های کار ده سال کامل فرصت داده شد تا شرایط فیزیکی فضای خود را با این قانون تطبیق دهند. در آن زمان به نظر می رسید که مدت زمان ده سال فرصت زیادی برای تدارک امکانات و اعمال تغییرات لازم است اما اکنون پایان فرصت ده ساله در سال ۲۰۱۵ نزدیک است.
درست شبیه دانش آموزانی که از انجام یک کار کلاسی طفره می روند، به نظر می رسد فرانسه هم چنین حالتی در قبال این طرح دارد و گویا امیدوار است که تسهیلات جدید برای معلولان خود به خود خلق شوند. گزارشی که چند ماه قبل از سوی دفتر نخست وزیر فرانسه منتشر شد نیز حاکی از آنست که فرصت نهایی ۲۰۱۵ رو به اتمام است لیکن فقدان رهبری صحیح منجر به شکست این طرح شده است.
بر اساس این گزارش ساخت و ساز های منازل بر طبق این قانون پیش رفته است اما ساختمان های اداری و اماکن کاری، سیستم حمل و نقل و بخصوص رگ های حیاتی اقتصاد شهر پاریس یعنی رستوران ها اقدامات و تمایل بسیار اندکی برای پذیرش مسوولیت در قبال اصلاح موانع فیزیکی از خود نشان داده اند.
این درحالیست که فرانسه کشوری نیست که با آئین نامه و تنظیم مقررات بیگانه باشد. قوانین موکد و سختگیرانه درباره ی همه چیز در این کشور وجود دارد اما همانند سایر کشورهای اتحادیه اروپا این ملت هرگز به طور جدی در قبال مسئله ی دسترسی معلولان احساس مسئولیت نکرده است. این مسئله می تواند بیانگر واقعیات شهرهای اروپایی باشد و اینکه تا چه اندازه تلاش های آنها واقع گرایانه است.
البته پاریس شهری است که برای پیاده روی ساخته شده و از این حیث قابل تحسین است، مگر برای آنان که نمی توانند پیاده روی کنند.
انتهای پیام