شفقنا زندگی- شرق؛ فرناز جهاندیده: شهر بیخاطره، بدون تاریخ، آشفته و گسسته از گذشته خویش را در خود جای میدهد. اگر خاطرههای جمعی نبودند، هویت فردی و اجتماعی نیز مفهوم نداشت چرا که هویت منشأ گرفته از آموزههایی است که به صورت خاطره در ذهن فرد یا افراد جامعه باقی مانده و باعث بروز حالات، رفتارها و واکنشهای فردی و اجتماعی مشترک میان آنان شده است. خاطره عامل تداوم فرهنگ و رابط میان نسلها خواهد بود؛ وجود یادمانها، المانها یا حتی دیوار نگارههای یک شهر میتواند به بیان هنری این خاطرات کمک شایانی کند.
اما این مساله مشروط به این است که عناصر شهری با دانش و آگاهی کافی و توسط گروه متخصص این رشته طراحی و اجرا شوند. با این حال برخی بر این باورند که یادمان معنا و هویتی مستقل از ادراککنندگان و بهرهبردارانش داشته و از این رو درصدد صورتبندی آن در چارچوب تعاریف و قالبهای مشخص برمیآیند. هدف اینان از خلق یادمان، تغییر جریان زندگی به سمت و سویی است که خود برای جامعه تدارک دیدهاند، اما اگر جامعه کیفیت این تغییر را از قبل در خود درونی نکرده باشد یادمان به انزوا و فراموشی سپرده شده و با ماهیتی متضاد نسبت به آنچه خالقانش به دنبال آن بودهاند در ذهن جامعه رسوب میکند.
اگر هدف از ایجاد یادمانها خلق و حفظ یک ارزش است، باید برای آن، ارزش قایل شد، به آن بها داد و برایش وقت صرف کرد نه اینکه با سیاستهای بدون فکر و گاهی خودخواهانه باعث از بین رفتن آنها شد. دیوارنگارههای امروز شهرهای ما که گاه به سر و روی آنها بزک اغراقآمیزی نیز میکنیم، در حالت خوشبینانه بیتفاوتی نسل امروز نسبت به اسطورههای جنگ و دفاع مقدس را فراهم خواهند کرد. برای بهبود وضعیت این المانها و یادمانها پیشنهاد میشود این عناصر با تفکری هنرمندانه طراحی شوند، به گونهای که ضمن زیبایی و خوانایی، همیشه حرفی برای گفتن داشته باشند. بهتر است این یادمانها اشاره مستقیم به موضوع نداشته باشند.
همچنین در صورت لزوم، در مناسبتهای خاص و به مدت محدود رونمایی شوند تا بدینترتیب مورد توجه واقع شده و آن مناسبت خاص را نیز ارج نهند. مساله بعد مکان قرارگیری این المانهاست. بهتر است از قرار دادن آنها در مسیر حرکت سواره مثلا در میانه بزرگراهها و امثال آن پرهیز شود چرا که نه تنها مورد توجه قرار نخواهند گرفت، بلکه مناسبتی با کارایی این قبیل مسیرها نیز نخواهند داشت.
انتهای پیام
life.shafaqna.com