دغدغه های یک نخبه
در همین حال «عزیزالله موحدی» نخبه افغانستانی رتبه یک آزمون کارشناسی ارشد ۹۷ در رشته تاریخ در گفتوگو با تسنیم با بیان اینکه موفقیتهای تحصیلی مهاجرین افغانستانی فقط چند سالیست که دیده میشود، اظهار کرد: “در چند دهه مهاجرت همواره جامعه نخبگانی افغانستان در ایران موفقیتهای بسیاری را کسب کرده اما حقیقت موضوع این است که فقط چند سالی است که فرصت بروز و معرفی این ظرفیتها در رسانهها ایجاد شده است.”
موحدی در پاسخ به اینکه آیا پس از تحصیل قصد بازگشت به افغانستان را دارد و شرایط برای بازگشت چگونه است؟ گفت: «ببینید واقعیت این است که ما درگیر شرایط نامطلوبی برای اشتغال در حوزه تخصصی مان پس از فارغالتحصیلی هستیم.»
او اظهار کرد: «پس از چند دهه مهاجرت ما دانشجویان پس از فارغ التحصیلی واقعا مشکل کار داریم، خانوادههای ما اینجا هستند، وضعیت تردد میان ایران و افغانستان به گونهای نیست که مدام بتوانی بیایی و بروی و همین دشواری شرایط سبب شده بسیاری از تحصیلکردگان به افغانستان بازنگردند.»
موحدی گفت: «در ایران هم تحصیلکردگان مهاجر نمیتوانند مشاغلی مناسب با توانمندی و تخصص خود داشته باشند و این میشود که گره استفاده از ظرفیتهای تحصیلکردگان مهاجر همچنان کور مانده است.»
این نخبه افغانستانی رتبه یک کنکور کارشناسی ارشد تاکید کرد: “در حوزه تحصیل اتفاقات مبارکی را شاهد بودهایم، نمونهاش فرمان تاریخی رهبر معظم انقلاب در ارتباط با تحصیل کودکان افغانستانی یا بورسیه شدن رتبههای زیر ۱۰۰ کنکور در دانشگاهها؛ البته امیدوارم این اتفاقات ادامه دار باشد و مهمتر این احساس نیاز بوجود بیاید که دانشجوی افغانستانی پس از تحصیل چه دستارودهایی داشته و چگونه میشود از ظرفیت تحصیل و تخصص او استفاده کرد.”
او در خاتمه در ارتباط با وضعیت تعاملی ایران و افغانستان در حوزههای علمی و تحصیلی گفت: «انتظار میرفت روابط میان ایران و افغانستان با توجه به اشتراکات فراوان و همسایگی خیلی بیشتر باشد اما این ارتباطات با وجود خواسته دانشجویان و جامعه نخبگانی خیلی مطلوب نیست.»
هرچقدر خبر اول مایه مسرت و خوشحالی بود، خبر دوم، بد و ناامید کننده بود. باز هم خبر حوادث بود و باز هم تجاوز جنسی به یک دختر خردسال.رئیس اورژانس اجتماعی (نهاد حالات اضطرار) خبر تجاوز به یک دختر خردسال افغانستانی در خمینی شهر اصفهان را تایید کرده است.
او گفت که پس از آن عامل حادثه با یک فرد موتورسیکلیتسوار دیگر از محل فرار میکند و بهاره را به کمک همسایهها به بیمارستان منتقل میکنند.
همچنین عموی بهاره جزییات بیشتری از ماجرا را اعلام کرد.
عموی بهاره در ادامه افزود: «متاسفانه بهاره منتظر نماند تا کار پدرش در آنجا تمام شود و به تنهایی به سمت خانهشان برگشت. در راه بازگشت بود که این اتفاق شوم افتاد.»
عموی کودک قربانی گفت: “این زن، بهاره را به همسایهها میسپارد و آنها نیز به خانواده برادرم خبر میدهند. پس از این حادثه تلخ بهاره را به بیمارستان و سپس به پزشکی قانونی خمینی شهر بردیم. آنها بهاره را معاینه کردند، ولی تا امروز – یکشنبه ۱۳ خرداد ماه- هیچ جوابی به ما نداده اند. ”
کریمی در پاسخ به این پرسش که آیا متعرض یک نفر بوده است؟ گفت: «تا آنجا که بهاره تعریف میکند یک نفر بود. هر چند بهاره بعد از بیهوشی متوجه چیزی نشده است. البته نمیدانم رسانهها ۳ نفر را از کجا آوردهاند. هنوز اطلاع دقیق نداریم. حتی بعضیها نوشتند بهاره پایش شکسته شده در صورتی که چنین چیزی صحت ندارد.»
پس از انتشار گسترده این خبر در رسانههای ایران موج واکنشها در شبکههای اجتماعی به راه افتاد.
متین در این باره نوشته است: «خبر تجاوز به بهاره دختر بچه معصوم افغانی را که آدم میشنوه از مرد بودن که هیچ حتی از انسان بودن خودش هم شرم میکنه؛ بشر به چه حدی از رذالت و پستی باید برسه که همچین فاجعهای را مرتکب بشه؟ این مملکت داره به کجا میره؟! چرا همه خفه خون گرفتن و لال شدند؟ کفن پوشان کجا تشریف دارند؟»