شفقنا زندگی- به کلیه کسانی که مشمول قانون کار قرار میگیرند اعم از اینکه قرارداد آنها دائمی، موقت، ساعتی، پارهوقت و… باشد عیدی تعلق میگیرد.
عیدی کارگری معادل ٢ ماه حقوق است به شرطی که از سه برابر حداقل حقوق تجاوز نکند.
بر این اساس مزایای رفاهی و انگیزهای از قبیل: کمکهزینه مسکن، خواربار و کمک عائلهمندی، پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزو مزد ثابت و مبنا محسوب نمیشود.
با استناد به ماده ۱۱ قانون کار و تبصره آن، مدت دوره آزمایشی باید در قرارداد کار مشخص شود، برای کارگران ساده و نیمه ماهر یک ماه، برای کارگران ماهر و دارای تخصص سطح بالا سه ماه تعیین شده است.
مستند به همین قانون چنانچه قطع رابطه کاری از جانب کارفرما باشد وی ملزم به پرداخت حقوق تمام دوره خواهد بود و در صورتی که قطع رابطه کاری از جانب کارگر باشد کارگر مستحق دریافت حقوق مدت انجام کار است.
همچنین کارگران در دوره آزمایشی مشمول دریافت کلیه حقوق و مزایای قانونی نیز هستند.
*مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران
مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاههایی که طرح طبقهبندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقهبندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.
*میزان پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران فصلی و کارمزدی
مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاههای فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاههای مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید بر ماخذ ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود. ضمناً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کار مزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.
*میزان عیدی و پاداش کارگران پارهوقت
بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند، به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت میشود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.
*میزان عیدی و پاداش کارگران ساعتی
در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آنها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
منبع: آنا