شفقنا زندگی-برخی تحقیقات از این ایده حمایت می کنند که نداشتن خواب کافی می تواند منجر به بیماری های قلبی عروقی CVD شود.
با این حال، توجه کمتری به زمان خواب و تأثیر آن بر سلامت قلبی عروقی شده است. یک مطالعه جدید نشان می دهد که ممکن است بین کم خوابی و بیماری های قلبی عروقی ارتباطی وجود داشته باشد.
این مطالعه نشان داد که زنانی که بین ساعت ۱۰ تا ۱۱ شب به رختخواب می روند. کمتر از زنانی که زودتر یا دیرتر می خوابند دچار مشکلات CVD می شوند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، طبق این مطالعه زمان بهینه برای خوابیدن در نقطه خاصی از چرخه ۲۴ ساعته بدن است و انحرافات ممکن است برای سلامتی مضر باشد. خطرناک ترین زمان بعد از نیمه شب است، احتمالاً به این دلیل که ممکن است احتمال دیدن نور صبح را که ساعت بدن را تنظیم مجدد می کند کاهش دهد.
بدن یک ساعت داخلی ۲۴ ساعته دارد که به آن ریتم شبانه روزی می گویند، که به تنظیم عملکرد فیزیکی و ذهنی کمک می کند. در حالی که ما نمیتوانیم از مطالعه خود نتیجهگیری کنیم، اما نتایج نشان میدهد که خواب زودهنگام یا دیروقت ممکن است باعث اختلال در ساعت بدن شود و پیامدهای نامطلوبی برای سلامت قلب و عروق داشته باشد.
مطمئناً اهمیت ریتم شبانه روزی و ساعت بدن در سلامت انسان کاملاً واضح است. چرا که همه ما یک ساعت ۲۴ ساعته داریم که بر نواحی مختلف بدن تأثیر می گذارد.
در این مطالعه در مجموع، ۸۸۰۲۶ شرکتکننده که – ۵۸ درصد آنها زن بودند – بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ بررسی شدند. سن آنها بین ۴۳ تا ۷۰ سال بود. میانگین سنی ۶۱ سال بود.
شرکتکنندگان پرسشنامههایی را پر کردند که سن، جنس، وضعیت اجتماعی و جمعیتشناختی، میزان خوابی که به آن عادت کردهاند، تجربهشان از خواب قطع شده، زمانبندی آنها و اینکه آیا سیگار میکشیدند، پر کردند.
علاوه بر این، محققان شاخص توده بدنی افراد، سطح فشار خون و کلسترول و وجود دیابت را ارزیابی کردند.
آنها سپس به هر شرکتکننده در مطالعه یک شتابسنج مچ دست دادند که امکان ردیابی دقیق شروع خواب را بر اساس عدم حرکت افراد فراهم میکرد.
طی ۷ روز و شب، محققان داده های اولیه خواب را جمع آوری کردند.
و در ادامه یک دوره پیگیری طولانی مدت به طور متوسط ۵.۷ سال توسعه CVD در افراد را دنبال کرد.
محققان حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی، بیماری ایسکمیک مزمن قلبی و حمله ایسکمیک گذرا را نمونه هایی از CVD در نظر گرفتند.
در طول دوره پیگیری، ۳۱۷۲ یا ۳.۶ درصد از شرکت کنندگان به CVD مبتلا شدند. نویسندگان مطالعه دریافتند که خطر CVD برای زنان متفاوت از مردان است.
کمترین میزان بروز CVD در زنانی بود که بین ساعت ۱۰:۰۰ تا ۱۰:۵۹ شب به رختخواب رفتند.
در مقایسه با آن گروه، در زنانی که بین ساعت ۲۳:۰۰ تا ۲۳:۵۹ می خوابیدند. احتمال ابتلا به CVD ۱۲درصد بیشتربود.
محققان بیشترین خطر را با خواب بعد از نیمه شب (۲۵٪) یا قبل از ساعت ۱۰:۰۰ شب مرتبط دانستند. (۲۴ درصد).
برای مردان، تنها ارتباط قوی با خطر بالاتر ابتلا به CVD در میان افرادی بود که قبل از ساعت ۱۰:۰۰ شب به خواب رفتند.
ممکن است تفاوت جنسی در نحوه واکنش سیستم غدد درون ریز به اختلال در ریتم شبانه روزی وجود داشته باشد. از طرف دیگر، سن بالاتر شرکت کنندگان در مطالعه می تواند یک عامل مخدوش کننده باشد، زیرا خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در زنان یائسه را افزایش می دهد – به این معنی که ممکن است تفاوتی در قدرت ارتباط بین زنان و مردان وجود نداشته باشد.
این یافته های مطالعه ممکن است تحت تأثیر طیف وسیعی از عوامل مخدوش کننده باشد. آپنه خواب یکی از بیماریهای شایع است و میتواند یکی از عوامل مخدوشکننده باشد.
در حالی که یافتهها علیت را نشان نمیدهند، زمانبندی خواب به عنوان یک عامل خطر بالقوه قلبی – مستقل از سایر عوامل خطر و ویژگیهای خواب ظاهر شده است. اگر یافتههای ما در مطالعات دیگر تأیید شود، زمانبندی خواب و بهداشت اولیه خواب میتواند یک هدف کم هزینه برای سلامت عمومی برای کاهش خطر بیماری قلبی باشد.