سالی که گذشت پر بود از رکوردهای جذاب و شگفت انگیز. افرادی که با تمرین و تلاش زیاد و تکیه بر استعدادشان کارهایی انجام دادند که انجام آن از یک آدم عادی بر نمیآید. برای همین در این گزارش به سراغ این افراد رفتیم و ۱۰ رکورد جالب و شگفت انگیزی که در سال ۹۴ شکسته شد را برایتان پوشش دادیم.
۱- سالی دو رکورد میزنم!
به گزارش شفقنا از همشهری آنلاین حامد کارگر شعبده باز ماهر یزدی است که ۸سال پیش وارد دنیای شعبده بازی و کارهای ماورایی شد ونام هنری اش «سپهر» است.
آقا حامد با آنکه خیلی اتفاقی وارد این عرصه شد اما در مدت کوتاهی توانست به یکی از مشهورترین شعبده بازان ایران تبدیل شود و رکوردهایی که حتی فکرش را هم نمیکنید به نام خودش ثبت کند. «۸ سال پیش بود که خیلی اتفاقی یک سوزن قفلی وارد صورتم شد اما دردی حس نکردم. از روی کنجکاوی چند سوزن قفلی دیگر هم به صورتم زدم اما متوجه شدم درد آنچنانی ندارد. همینطور این کار را ادامه دادم تا جایی که متوجه شدم ۱۸۰ سوزن قفلی را بدون این که دردی حس کنم روی صورتم زده ام.» این اتفاق، جرقهای بود تا زندگی آقا حامد از این رو به آن رو شود.
«در اینترنت سرچ میکردم تا ببینم چه کسانی این توانایی را دارند. در همین سایتها و به طور اتفاقی با رکوردهایی آشنا شدم که احساس کردم خودم هم میتوانم با تواناییهایی که دارم این کارها را انجام بدهم. رکوردهایی که بیشترشان را شیطان پرستها درآمریکا واروپا زده بودند تا از این طریق برای فرقهای که راه انداخته اند تبلیغ کنند. این بود که مصمم شدم تا با تمرین زیاد روی این رکوردها تسلط پیدا کنم و بتوانم تک تک آنها را به نام خودم ثبت کنم تا نام یک مسلمان شیعه جای نام شیطان پرستها حک شود.» سال ۹۱ بود که آقا حامد رکوردشکنی هایش را شروع کرد و از آن زمان تا به حال، سالی دو رکورد میزند. اولین رکوردی که آقای شعبده باز موفق به شکستن آن شد رانندگی با چشمان بسته، آن هم در مسیری بود که ماشینها و عابرین پیاده در حال تردد بودند.
- ۳۰۰ کیلومتر رانندگی با چشمان بسته
رکورد رانندگی با چشمان بسته در دنیا متعلق به کریس آنجل- شعبده باز آمریکایی است. کسی که ۷۰کیلومتر را با چشمان بسته رانندگی کرد اما این رکورد توسط آقا حامد شکسته شد و حالا نام او در کتاب رکوردهای گینس به عنوان رکورددار این آیتم به ثبت رسیده است. «به مدت یک سال رانندگی با چشمان بسته و با تمرکز حواس را تمرین کردم. از مسافتهای ۱۰ متر و ۱۰۰متر شروع کردم و به مرور زمان این مسافت را بیشتر و بیشتر کردم. کم کم موفق شدم کیلومترها با چشمان بسته رانندگی کنم.» برای اینکه آقای شعبده باز در این رکورشکنی دچار مشکل نشود یک نفر کنارش مینشست تا هنگام رانندگی او را راهنمایی کند.
«بعد از مدتی با استفاده از حس ششم و حرارت ماشین ها، مسیر را تشخیص میدادم و دیگر برای رانندگی با چشمان بسته از کمک کسی استفاده نکردم و به تنهایی این کار را انجام میدادم.»
روز رکوردشکنی، آقا حامد با عبور از خیابانهای اصلی یزد به شهر اردکان رفت و بعد از آن دوباره به همان جایی که حرکتش را از آن شروع کرده بود برگشت تا با ۳۰۰ کیلومتر رانندگی با چشمهای بسته، نامش را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند.
«کمترین سرعتم داخل شهر بود که ۳۰ کیلومتر رانندگی کردم اما در بیرون از شهر سرعتم به ۱۲۰ کیلومتر هم رسید که البته خودم متوجه نبودم. بعد از پایان کار، وقتی فیلم رکوردشکنیام را نگاه میکردم واقعا ترسیدم. با همان سرعت بالا رانندگی میکردم و چندبار نزدیک بود از جاده منحرف بشوم. با این حال لطف خدا شامل حالم شد و موفق شدم این رکورد را با موفقیت به نام خودم ثبت کنم.»
- خوابیدن روی تختهی میخی!
اواخر سال ۹۲ هم یکی دیگر از هیجان انگیزترین رکوردهای ایران به نام حامد کارگر ثبت شد. آقا حامد در حالی که روی یک تخته ی پر از میخ دراز کشیده بود ۳۲۰ کیلوگرم وزنه را در مدت چهاردقیقه و ۲۵ ثانیه تحمل کرد و موفق به رکوردشکنی شد. «۵ نفر روی بدنم ایستاده بودند. باید با خلسه و تمرکز حواس، مانع فرورفتن میخها به بدنم و احساس درد میشدم. بعد از مدتی بدنم کاملا بی حس شد اما موفق شدم این کار را با موفقیت به سرانجام برسانم.»
آقا حامد بعد از رکوردشکنی چندلحظه بیهوش شد. با این حال تصمیم گرفت تا رکوردش را ارتقا بدهد و این بار یک وزنه ی ۵۰۰ کیلوگرمی را روی تختهی پر از میخ تحمل کند. کاری که در دنیا، کسی موفق به انجام آن نشده بود. «شما اگر به مدت چند دقیقه یک جا بنشینید بدنتان خواب میرود و گزگز میکند. برای همین بعد از رکورد اول حس لامسهام کاملا غیرفعال شده بود و چیزی حس نمیکردم و حتی برای چند لحظه بیهوش شدم. برای همین مادرم و تیم داوری به دلیل نگرانی به خاطر سلامت من، با این رکورد مخالفت میکردند اما با اصرار زیاد رضایت آنها را جلب کردم و موفق شدم به مدت ۹ ثانیه در حالی که روی تختهای پر از میخ خوابیده بودم، ۵۰۰ کیلوگرم وزنهی انسانی را تحمل کنم.»
- سال ۹۴، نوبت وحشتناکترین رکورد
اگر عبارت وحشتناک ترین رکورد کرهی زمین را در صفحه ی گوگل جستوجو کنید با یک فیلم عجیب و غریب رو به رو میشوید. بعد از دیدن فیلم با خودتان میپرسید آیا کسی که این کار را انجام داده زنده است یا نه؟ یک مرد جوان زیر تختهای پر از میخ خوابیده است و میخها به سمت بدنش قرار گرفتهاند. یک نفر پشت تخته ی میخی که یک سطح صاف است میایستد و شروع میکند به طناب زدن. صدای فریادهای یا حسین (ع) و یا ابوالفضل (ع) تمام فضای سالن را پر میکند. مرد جوان زیر تخته ی میخی ۸۰ کیلویی خوابیده و شخص دیگری روی آن در حال طناب زدن است. بعد از ۶۳۲ بار طناب زدن، رکوردشکنی تمام میشود. حالا رکوردی که یک مرد آمریکایی در سال ۲۰۱۳ به نام خودش ثبت کرده بود به نام این جوان ایرانی ثبت میشود، این جوان کسی نیست جز حامد کارگر. رکوردی که پاییز امسال شکسته شد. «رکورد قبلی ۱۱۷ بار طناب زدن بود. واقعا رکورد سخت و وحشتناکی بود. شخصی که طناب میزد روی تخته بالا و پایین میپرید و سر میخها در بدنم فرو میرفت. در همین حال مواظب بودم تا فشار زیادی به قفسهی سینهام وارد نشود و نشکند.» البته این تنها رکوردی نبود که در سال ۹۴ توسط آقا حامد شکسته شد. خوابیدن در آکواریوم یخ و تحمل دمای ۹ درجه زیر صفر به مدت ۲۲ دقیقه از دیگر رکوردهایی بود که به نام این جوان یزدی ثبت شد. «قبل از ثبت رکوردم، یک مرد چینی به مدت دوساعت دمای صفر درجه را تحمل کرده بود و من موفق شدم رکوردش را بزنم.»
رکورد بعدی که کارگر برای شکستن آن خیز برداشته، قرار گرفتن در آتش است. «می خواهم تا زانو زیر ذغالهای گداخته بروم، فعلا تا ۲۰ دقیقه این کار را انجام میدهم اما هدفم برای شکستن این رکورد تحمل آتش تا ۳۰ دقیقه است و این رکورد را در سال آینده به نام خودم ثبت خواهم کرد.»
۲– بالارفتن از برج میلاد با سه انگشت!
بی شک باید گفت که یکی از شگفت انگیزترین رکوردهای امسال به نام محمد گمار ثبت شده است او جوان ۲۴ سالهای است که دو پا و یک دست ندارد و دست دیگرش فقط سه انگشت دارد. با این حال، آقا محمد موفق شد با همین یک دست و با روحیهای مثال زدنی از ۱۸۶۰ پله ی برج میلاد بالا برود و نامش را در کمیته ملی ثبت رکورد به ثبت برساند. «هیچ وقت از اینکه با یک دست به دنیا آمدهام گله و شکایتی نداشتم و همیشه سعی میکنم روحیهام را حفظ کنم. برای همین است که اجازه ندادم معلولیت برای من محدودیت ایجاد کند و میخواهم با همین یک دست به قلههای افتخار صعود کنم.» گمار قصد دارد تا در سال پیش رو بلندترین برج جهان در دبی را فتح کرده و نامش را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت برساند.
۳– ۱۸ ساعت روپایی
«حسن ولی پور» جوان اسلامشهری یکی دیگر از کسانی بود که سال ۹۴ برایش سال خوبی بود و موفق شد چندین رکورد کشوری را به نام خودش کند. اولین رکورد او ۱۸ ساعت روپایی زدن با توپ فوتبال بود. حسن آقا در حالی این رکورد را زد که فقط مجاز بود بعد از هر یک ساعت روپایی زدن ۵ دقیقه استراحت کند.
«با حمایت شرکت دومینو و به شکل متوالی، ۱۸ ساعت روپایی زدم. امسال تمرینات هدفمند و منظمی داشتم طوری که بدنم در تمام رکوردشکنیها کاملا روی فرم بود و خوشبختانه از این نظر کم نیاوردم.»
اما رکورد دیگر آقای ولی پور، روپایی زدن مسافت ۲۹ کیلومتر و ۳۵۰ متری در جزیرهی کیش بود که به مناسبت روز جهانی خلیج فارس زده شد. «یکی دیگر از رکوردهای امسالم بالارفتن از ۱۶۹۳ پله ی برج میلاد در حال روپایی زدن بود.
قبلا این کار را در مدت زمان ۴۲ دقیقه و ۴۸ ثانیه انجام دادم اما این بار موفق شدم در مدت زمان کمتری این کار را انجام بدهم و رکوردم را ارتقا بدهم.»
این طور که آقای عشق روپایی میگوید سال ۹۵ هم سال حسن ولی پور است چرا که میخواهد این بار در امارات و برج خلیفه رکوردهایش را به نمایش بگذارد تا نام او به عنوان یک ایرانی در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود. «میخواهم این کار را در سال جدید انجام بدهم تا پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران را بر فراز بلندترین برج دنیا به اهتزاز دربیاورم.»
۴– بپر و چرخ بزن
«علیرضا اسدالله تاجر جهرمی» یکی از مربیان برتر پارکور ایران و استاد انجام حرکات نمایشی است. شاید فکر کردن به این موضوع هم که بخواهید از پهلو بپرید، یک چرخش کامل بدن داشته باشید و بتوانید صحیح و سالم روی زمین فرود بیایید برایتان سخت باشد چه برسد به انجام آن. استاد پارکور ایران اما در ۱۱ خردادماه امسال و در بوستان ولایت تهران این کار را مثل آب خوردن انجام داد تا همه ی حاضران را شگفت زده کند.
«در این رکورد ۵ متر پرش ساید داشتم. در پرش ساید همزمان که از پهلو به طول پرش میکنید باید یک دور چرخش کامل بدن هم داشته باشید. کار بسیار سختی که با چندین سال تمرین کردن موفق شدم آن را به درستی انجام بدهم.»
۵– اسکیت سواری با وجود نابینا بودن
پارا رکورد( رکورد معلولان) طولانی ترین اسکیت ریلی متعلق به الهه قلی فلاح دختر نابینای زنجانی است که موفق شد ۴۱ کیلومتر را در زمان ۶ ساعت و ۹ دقیقه و ۴۳ ثانیه با تعقیب صدای موسیقی طی کند.خانم اسکیت سوار یک مسافت ۵۰۰ متری در فرودگاه زنجان را ۸۲ بار رفت و برگشت تا به عنوان اولین نابینایی که موفق شده ۴۱ کیلومتر اسکیت سواری کند نامش را در کمیتهی ثبت رکورد ایران به ثبت برساند.«خیلی دوست دارم رکوردم در گینس ثبت شود.
حتی مربیام به امارات سفر کرده تا در صورت فراهم شدن مقدمات کار این رکورد را یک بار دیگر در امارات و جلوی چشم نمایندگان گینس تکرار و در کتاب رکوردهای جهانی ثبت کنم.» الهه خانم در مورد نحوهی اسکیت سواری اش هم میگوید که دو نفر به عنوان پیشران در مسیری که با کله قندی مشخص شده بود حرکت میکردند و او با صدای موزیک ورزشی که آنها برایش پخش میکردند مسیر را جهت یابی میکرد.«هنگامی که از مسیر مشخص شده خارج میشدم مربیام بوقی که در دستش بود را فشار میداد تا به مسیر اصلی برگردم. به این ترتیب بود که موفق شدم تمام مسیر را به درستی طی کنم و این رکورد به نام من ثبت شود».
۶– شنا با دست و پای بسته
«مهدی تراب»- ورزشکار برازجانی- یکی دیگر از رکوردشکنان برتر سال ۹۴ بود. او به مناسبت روز ملی خلیج فارس و به یاد ۱۷۵ غواص دست و پا بسته، مسافت ۲ کیلومتری را با دست و پای بسته و با شنای دلفینی طی کرد تا در این زمینه رکورد جالبی را به نام خودش ثبت کند.
«این رکورد را در استخر شهدای خلیج فارس بندرکنگان و در مدت یک ساعت و ۴۲ دقیقه و ۳۶ ثانیه و برای اولین بار در کشور به ثبت رساندم. شنا کردن به خاطر فشار آب و همچنین فشاری که به دستها و قفسه ی سینه وارد میشود به خودی خود سخت است چه برسد به اینکه نتوانید از دستها و پاهایتان استفاده کنید. با این حال موفق شدم رکوردی که در نظر داشتم را بزنم و مزد تمرین و تلاش زیادم را بگیرم.»
۷– طولانیترین شنای استخری
یکی از رکوردهایی که امسال جا به جا شد رکورد طولانیترین شنای استخری بود. مهناز کریمی که ۱۴ سال سابقه ی شنای حرفهای را در کارنامه دارد و اولین بانوی غواص استان خوزستان به شمار میرود موفق شد در استخر بابک معتمد اهواز، ۱۴ ساعت، به صورت پشت سر هم شنا کند و این رکورد را به نام خودش ثبت کند. «مربی شنا هستم و مدرک نجات غریقی درجه یک دارم. برای همین همیشه در حال تمرین و شنا کردن هستم. در این رکوردشکنی ۳۲ کیلومتر و ۷۶۰ متر را شنا کردم و موفق شدم رکورد این حرکت را به نام خودم ثبت کنم. پیش از این، الهام اصغری با ۱۳ ساعت و ۴۵ دقیقه شنا و طی مسافت ۲۴ کیلومتر و ۴ متر، رکورددار این حرکت بود.
۸– طولانیترین زمان افقی ماندن روی میلهی پرچم
یکی دیگر از هیجانانگیزترین رکوردهای ایران در سوم آذرماه امسال و در بوستان ولایت تهران به ثبت رسید. بهنام روستایی دره میانه، موفق شد به مدت ۴۶ ثانیه در وضعیت پرچم قرار بگیرد و رکورد جهانی این حرکت را به نام خودش ثبت کند.
«برای این رکوردشکنی باید دستهایی قوی و همچنین تمرکز بالا داشته باشید. باید بتوانید علاوه بر اینکه با دستهایتان میله ی پرچم را میگیرید، پاهایتان را صاف و کشیده به حالت پرچم نگه دارید.»
جالب است بدانید که آقا بهنام با وجود معلولیت از ناحیهی پا موفق به ثبت این رکورد شده است. معلولیتی که در یک سالگی پای راست آقای رکورددار را دچار معلولیت کرد.
«به خاطر بیماری فلج اطفال، پای راستم معلول شد. با این حال شیطنتهای بچگی را داشتم و همیشه روی دست هایم راه میرفتم و حرکات نمایشی و قدرتی انجام میدادم. این شد که بعد از مدتی به خاطر علاقهای که داشتم به باشگاه ژیمناستیک رفتم و حالا مربی ژیمناستیک هستم.»
روستایی پیش از این هم موفق شده بود رکورد ۲۰ حرکت نمایشی و مهارتهای خاص فردی در ایران را به نام خودش ثبت کند.
۹– بیشترین میل زدن باستانی در ۱۲۰ دقیقه
«مرتضی قلندری» از آن پهلوانهای قدیمی است که هنوز ورزش باستانی و گود زورخانه را ترک نکرده و کار هر روزش حضور در زورخانه است. این ورزشکار بهشهری موفق شد تابستان امسال و در مدت زمان ۱۲۰ دقیقه، ۱۰هزار و ۷۵۰ بار با میلهای پنج کیلویی میل بزند و رکورد بیشترین میل زدن باستانی را به نام خودش ثبت کند. «هرچند ورزش باستانی و میل زدن بسیار سخت و نفسگیر است اما میخواهم این رکورد را در سالهای آینده افزایش بدهم. این را هم بگویم که در این ورزش اگر بخواهی تمرین را فقط برای یک هفته کنار بگذاری هیچگاه رنگ موفقیت را نخواهی دید و این رکوردشکنی من حاصل زحمت زیاد و تمرین مداوم است.»
بد نیست بدانید که قلندری با وجود ۵۰ سال سن موفق شده ۱۲ ساعت متوالی در سواحل دریای خزر در شهرستان بهشهر شنا کند و در این زمینه هم نامش را در کمیتهی ملی ثبت رکورد به ثبت رسانده است. «می خواستم تا مسافت ۲۰ کیلومتری را شنا کنم و حتی بدنم انرژی لازم و توانایی اجرای این رکورد را داشت که بدشدن ناگهانی شرایط جوی، مانع ادامه رکوردم شد.»
۱۰– دندان فولادی ایران
بلندکردن یک وزنه ۵۰ کیلوگرمی کار سخت و دشواری است و باید دستانی قوی برای انجام این کار داشته باشید. حالا تصور کنید کسی بخواهد با دندانهایش این کار را انجام بدهد. شاید با خودتان بگویید چنین چیزی امکان ندارد اما محمدحسین فتاحی بافقی موفق شد به مدت دو دقیقه و یک ثانیه این کار را انجام بدهد و نامش را در کمیته ثبت رکورد جاودان کند.
«چند سال پیش تلویزیون کلیپی از یک مرد آلمانی نشان داد که با دندانش میتوانست یک هواپیمای مسافربری را جا به جا کند و در این زمینه رکوردشکنی کند، این فکر همیشه همراهم بود که چطور ممکن است دندانهای یک نفر این قدر قوی باشند. یک روز مشغول کار بودم که این فکر به سرم زد که قدرت دندان هایم را امتحان کنم.»
آقا محمدحسین ابتدا یک گونی سیمان را به دندان گرفت و آن را بلند کرد اما فشار زیادی روی دندان هایش احساس نکرد. برای همین کم کم این کار را روی اجسام دیگر انجام داد و متوجه شد که خودش هم توانایی بلند کردن اجسام سنگین با دندان هایش را دارد. «کم کم سراغ جسمهای سنگینتر رفتم و دیدم میتوانم این کار را مثل آب خوردن انجام بدهم و با دندانهایم اجسام سنگین را بلند کنم. برای همین سراغ رکوردشکنی رفتم و موفق شدم یک وزنهی ۵۰ کیلوگرمی را با دندانهایم بلند کنم و لقب مرد دندان فولادی ایران را به خودم اختصاص بدهم.»
۱۱ – ۱۰ ساعت طناب زدن بی وقفه
«سعید اردستانی » تا کنون در ۵ مسابقهی رینگی جهانی برای کشورمان مقام آورده است و این بار در روزهای پایانی ۹۴ برگ برندهی دیگری رو کرد؛ او طناب زد، آن هم به مدت دو ساعت، بی وقفه.
آقای اردستانی دربارهی رکوردی که در اسفند ۹۴ ثبت کرده است میگوید:«تاکنون در ۵ مسابقه رینگی مقام آوردهام اما این مقامها باعث نشد دست از رکورد زدن بر دارم، راستش را بخواهید من علاقهی شدیدی به رکورد زدن دارم و تمرینهای سختی را پشت سر میگذارم تا بتوانم رکورد تازهای یا رکورد بهتری ثبت کنم.»
آقای اردستانی قبل از ثبت این رکورد، رکورددار۸ کیلومترطناب زدن در حال راه رفتن وبعد از آن ۲۲ کیلومتر طناب زدن در حال راه رفتن است.همچنین این ورزشکار ۳سسال پیش در یک ساعت ۱۱ هزار طناب زد:« موفق شدم با تمرینهای مداوم در یک دقیقه بیش از ۲۸۰ بار طناب بزنم و این در صورتی است که در کتاب گینس ۲۵۰ بار طناب زدن در یک دقیقه به ثبت رسیده که متعلق به یک ورزشکار آفریقایی است.»
۱۲– رقیب: یک و نیم تن آهن
«منوچهر نامجو »، ورزشکار ۳۶ سالهی ایرانی موفق شد در روز جهانی معلولان رکورد شگفتانگیزی را به نام خودش ثبت کند:« من هر سال سعی میکنم در روز جهانی معلولان یک کار بی نظیر انجام بدهم، اما امسال با خودم گفتم باید کار بسیار ویژهای انجام بدهم و برای همین تمرینات سختی را شروع کردم، ماشینهای مختلف را با زنجیر به ویلچرم میبستم و سعی میکردم آنها را بکشم تا اینکه بالاخره بعد از تمرینهای سخت و طاقت فرسا موفق شدم توانایی لازم را بدست بیاورم، بالاخره هم تصمیم گرفتم با یک دستگاه « ون» که بیشتر از دو و نیم تن وزن دارد کار کنم.
در پارکینگ خانهمان مدتها تمرین کردم.همه چیز بر وفق مرادم جلو رفت تا اینکه روز جهانی معلولان رسید، مسئولان ثبت رکورد گفتند که بهتر است به جای خودروی ون از خودروی سمند برای رکورد زدن استفاده کنم، من هم قبول کردم. ماشین را با کمک زنجیر به ویلچر مخصوصم بستم و موفق شدم این خودروی یک و نیم تنی را از جایی که پارک شده بود ۳۳ متر به جلو بکشم.»
منوچهر نامجو برایمان از ویلچری میگوید که با آن میتواند خودروی سه تنی را هم جا به جا کند:«این ویلچری که من با آن موفق شدم خودروی سمند را ۳۳ متر روی زمین بکشم ویلچری است که لاستیکهای پهن دارد و از آن برای ورزشهایی مانند کوهنوردی استفاده میشود. شاید یک روزی در سال جدید برایم تیتر زدید که نامجو با این ویلچر به آفرود رفته است.(با خنده)»
۱۳- گاز بده با ویلچر
او سریعترین ویلچرسوار ایران است، سوار بر ویلچری که خودش برای ثبت رکورد ساخته است به زمین میآید و با سرعت باورنکردنیاش همه را متحیر میکند. در دانشگاه، در رشتهی تربیت بدنی تحصیل کرده و سالهاست که به عنوان مربی معلولان در رشتههای مختلف ورزشی فعالیت میکند.
«ملیحه حصارخانی » زمانی که فقط ۶ ماه داشت به خاطر بیماری، توانایی پای راست خود را از دست داد، اما این مشکل، چیزی از علاقهی او به رشتههای مختلف ورزشی کم نکرد بلکه بر عکس او عزمش را جزم کرد تا یک ورزشکار حرفهای بشود.ملیحه خانم برایمان از آن روزها میگوید:« از زمانی که خودم را شناختم سعی کردم به ناتواناییهایم بی توجه باشم و سعی کنم تواناییهایم را بیشتر کنم، همین هم شد و موفق شدم در رشتهی شنای معلولان رکورددار شوم. کسب مقام اول در رشته شنای معلولان به من قدرت داد و رفتم سراغ رشتههایی مانند پرتاب نیزه و… تا اینکه با خودم عهد بستم که باید در رشته دو و میدانی نیز رکوردی را ثبت کنم.»او بعد از تمرینهای زیاد موفق شد در رشتهی دو و میدانی ۱۰۰ متر، که دو سرعتی است مقابل چشم کارشناسان متعددی رکورد بزند.رکورد پیشین این رشته در جهان، توسط یک ورزشکار چینی با ۱۵ ثانیه و ۴۹ صدم ثانیه، ثبت شده اما خانم حصارخانی موفق شد در ۱۵ ثانیه و۱۱ صدم ثانیه این رکورد را جا به جا کند.
«دو سال پیش بود که نمونهی آلمانی این ویلچر را در اینترنت دیدم، با همسرم قضیه را در میان گذاشتم و قرار شد یک ویلچر سه چرخ بسازیم تا بتوانم با استفاده از آن رکوردم را ثبت کنم.برای ساخت اسکلت این ویلچر از دوچرخهی کورسی همسرم استفاده کردم، بقیهی تجهیزات ساختش را هم خریدم و بالاخره بعد از گذشت سه ماه توانستم ویلچری بسازم که اگر بخواهیم این روزها نمونهی آلمانی آن را بخریم باید بیش از ۵۰ میلیون تومان هزینه کنیم، بیشتر از شش ماه تمرین کردم تا بتوانم رکورددار شوم. سال ۹۴، سال من بود چرا که توانستم رکورد دو ۱۰۰ متر معلولان را به دست آورم.
۱۴– رکورددارکشف «غریق»
متولد سال ۵۲ است.سالها در سازمانهای آتشن شانی و هلال احمر امداد رسانی کرده است، از آنجا که کار هر دو سازمان امدادرسانی است کارمندان هلال احمر و آتشنشانی به خوبی با امدادرسانیهای او آشنا هستند و تعریف کارش را شنیدهاند، ولی شاید کمتر کسی بداند که آمارگیریهای سازمانی که انجام شده است نشان میدهد که او رکورد کشف «غریق» را درکشورمان در دست دارد. این غواص بازنشسته تا کنون بیش از ۳۴۲ غریق را از دل آب کشف کرده است. «علیاصغر عبادی » در مدت خدمتش هم رئیس یگان هوایی بوده و هم مدیریت گروه نجات ویژه را به عهده داشته است، علاوه بر این او در ایستگاهها و پایگاههای مختلفی خدمت کرده است.«من سالها خدمت کردم و به عنوان غواص، غرق شدگان زیادی را نجات دادم، گاهی غریقها زندگیشان را از دست داده بودند و اجساد آنها را بیرون آوردم اما بارها هم شده بود که آنها را از خطر مرگ نجات میدادم ».آقای غواص میگوید تلخترین کشفی که تا کنون انجام داده برمیگردد به سال ۶۸:«حادثه در سد لتیان اتفاق افتاده بود، یک پزشک جوان درون آب افتاده بود و من هر چقدر سعی کردم او را زنده از آب بیرون بیاورم نشد که نشد.این تلخترین خاطرهی کاری من بود، میگفتند تازه مدرک پزشکیاش را گرفته بود.»
اما آقای نجات غریق، ماموریتهای بسیار شیرین زیادی هم در دوران کاریاش داشته است: «حول و حوش سال ۷۴-۷۵ بود، جوان ۲۲ سالهای دچار حادثه شده بود، شنا بلد بود اما انگار نمیدانست که شنا در آب سد با شنا در آب استخر زمین تا آسمان فرق دارد، داخل آب رفته بود تا شنا کند که ناگهان دچار حادثه شده بود، ما در همان نزدیکی حادثه در حال تمرین بودیم که صدای مردم را شنیدیم که به سمت ما میدوند و کمک میخواهند، برگشتم و دیدم پسری جوان در حال غرق شدن است به سرعت به سمتش رفتم و توانستم او را نجات دهم.زمانی که بعد از انجام عملیات احیا توانست نفس بکشد انگار دنیا را به من داده بودند.»
۱۵- ۱۰ قطعه از صفر تا صد
در این گزارش ما میخواهیم شما را با هنرمندی آشنا کنیم که تنها در ۱۰ساعت توانست مقابل چشم دهها داور و کارشناس یک آلبوم موسیقی را از صفر تا صد بسازد.
داستان او و رکوردزنیاش از ۴ ماه پیش کلید خورد، از زمانی که او تصمیم گرفت در عرصهی موسیقی نامش به عنوان یکی از رکوردداران ایران ثبت شود، یک تصمیم بسیار هیجانانگیز.
اما این هنرمند جوان میدانست که باید پیش از هر چیزی توانایی خود را امتحان کند و ببیند که در چه حیطهای میتواند رکورد بزند:«دلم میخواست رکوردی را ثبت کنم که در هیچ کجای جهان ثبت نشده باشد، به همین خاطر تصمیم گرفتم که همهی کارهای یک آلبوم کامل از جمله ترانهسرایی، آهنگسازی، میکس و مسترینگ آلبوم را در مدت زمان ۱۰ ساعت انجام بدهم.»
او این موضوع را با کارشناسان ثبت رکورد در میان گذاشت، کارشناسان هم تایید کردند که میتوان رکورد او را ثبت کرد. بعد از انجام هماهنگیهای لازم ثبت این رکورد آغاز شد:« قرار بود همه چیز بداهه باشد، به همین خاطر باید عدهای از دوستان موزیسین در این پروژه ما را همراهی میکردند، به همین خاطر دکتر چراغعلی که یکی از آهنگسازان با تجربه ایرانی است ازکارشناسان این پروژه بود.»
همه چیز روی برنامه جلو رفت و «امیر سینکی» در روز ۱۴ بهمن ماه در ساعت ۹ صبح وارد تالار رودکی شد:« قر ار بر این بود که این ثبت رکورد در تالار رودکی و زیر نظر بنیاد رودکی انجام شود، من هماهنگیهای لازم را انجام دادم تا مردم عادی بتوانند از ساعت ۱۴ از چگونگی ساختن یک آلبوم در مدت زمان ۱۰ ساعت بازدید کنند، داوران هم کار من را زیر نظر داشتند.»
آقای آهنگساز موفق شد طبق برنامه ۱۰ قطعه موسیقی را از صفر تا صد در ۱۰ ساعت بسازد و داوران نیز رای مثبت به این ثبت رکورد دادند.
جالب است بدانید امیر سینکی یک موزیسین تازهکار نیست بلکه او سالهاست که یکی از پر سرعت ترین آهنگسازهای صدا و سیماست و به همین خاطر، این توانایی را پیدا کرده است که بتواند در مدت زمان نسبتا کمی ترانهسرایی کند و ملودی بسازد.او برایمان از کارنامه کاریاش میگوید:«من بیش از۲۵ سال است که موسیقی کار میکنم.۲۴ ساله بودم که به عنوان آهنگساز رسمی صدا و سیما استخدام شدم و تا امروز برای این سازمان کار میکنم.
کار ما به گونهای است که زمان در آن نقش بسزایی دارد. برای مثال از سازمان یک کار مناسبتی را فقط، دو روز قبل از مناسبت خاص سفارش میدهند و من فقط یک روز و نیم فرصت دارم تا این کار را بسازم و به سازمان تحویل بدهم.
سالها من اینگونه کار کردم و زمانی که دیدم یکی از سرعتیترین آهنگسازهای ایران شدم با خودم گفتم که بهتر است این استعدادم را ثبت کنم.»
حتما تا کنون قطعههایی مانند «غم حیرانی»، تیتراژ سریال«بچههای بهشت » و تیتراژ سریال«باغ شیشهای »را با آهنگسازی این هنرمند شنیدهاید.
۱۶– پنجه طلا
«علیرضا محمداسماعیل» سالهاست به عنوان سرعتیترین نقاش ایران شناخته میشود. او در این زمینه رکوردهای مختلفی را از خود برجا گذاشته اما در سال ۹۴ رکورد او به طور رسمی ثبت شد.
این هنرمند ۳۶ ساله ساکن تهران یک بار در سال ۹۰ توانست بزرگترین نقاشی طولی(نقاشی در تابلوهای مختلف اما با یک مضمون ) را همراه با یکی از دوستان خود در طول ۱۲ ساعت بکشد و نام خودش را به عنوان فردی که بزرگترین نقاشی طولی را در ایران کشیده است ثبت کند.
او در این باره میگوید: ساعت ۸ صبح همراه با یکی از دوستانم شروع به کار کردیم و ساعت ۲۰ شب دست از کار کشیدیم، برنامهریزی کرده بودیم که در این ۱۲ ساعت، بیش از ۷ هزار سانتیمتر روی بوم نقاشی کنیم و موفق هم شدیم.»
او به این رکورد دل خوش نکرد وتلاش کرد رکوردی عجیب را به نام خودش ثبت کند، کشیدن چهرههای زنده به سبک سیاه قلم:«اولین بار توانستم در طول یک روز کاری ۳۰ چهرهی زنده را طراحی کنم.این کار را هر روز تکرار کردم تا اینکه موفق شدم ۶۸ چهرهی زنده را در طول ۱۲ ساعت طراحی کنم.»
مدتی بعد از فاجعهی «منا» که همهی مسلمانان جهان را غمگین کرد، آقای نقاش تصمیم گرفت که رکورد خودش را ثبت کند.
علیرضا محمداسماعیل برایمان از این رکوردزنیاش تعریف میکند:« رکوردزنی در ۱۰ دی ماه در میدان امام حسین(ع) تهران برگزار شد. در یک کارگاه هنری باید ۴۷۵ چهره توسط طراحان و نقاشان کشیده میشد. چهرهی حاجیان جان باختهای که قبل از آن چهرهی هیچکدامشان را ندیده بودم، عکسهای آنها در اختیار ما قرار میگرفت و ما باید آن چهرهها را طراحی میکردیم که در این روز موفق شدم ۳۰ چهره را نقاشی کنم و به این ترتیب نامم به عنوان سریعترین نقاش ثبت شد.» او میگوید برنامهی بعدیاش رکوردزنی در طراحی به سبک رنگ و روغن است و میخواهد این رکوردش را در گینس چاپ کند.
۱۷ – پرتاب ۲۶ متری
«علیرضا صادقی» پشت خط سفید رنگ زمین بسکتبال مینشیند و بعد توپ فوتبال را با یک ضربه درون حلقهی بسکتبال حریف میاندازد از فاصلهی ۲۶ متری.
آقای صادقی متولد سال ۱۳۵۲ است. فقط دو سال داشت که به بیماری فلج اطفال دچار شد، این بیماری باعث شد علیرضای کوچک روزهای سختی را پشت سر بگذارد و از همان دوران نتواند شبیه به هم سن و سالهای خودش زندگی کند، اما او تصمیم گرفته بود که معلولیتش را نادیده بگیرد و به موفقیت برسد.
«میتوانستم یک گوشه بنشینم و بگویم فلج هستم، اما این کار من نبود، با خودم گفتم که باید یک کار منحصر به فرد انجام دهم،همیشه ورزش فوتبال را دوست داشتم و فوتبال بازی میکردم. حتی در برنامه ۹۰ هم از من گزارشی نشان دادند اما علاوه بر فوتبال، به بسکتبال هم خیلی علاقمند بودم. یک روز فکری به ذهنم رسید.مقابل آینه رفتم و با خودم گفتم شاید بتوانم با کمک گرفتن از قدرت دستم در حالی که اصلا به پاهای نداشتهام فکر هم نمیکنم، توپ را وارد حلقه بسکتبال کنم.»
همین فکر باعث شد او شروع به تمرین کند، تمرین و تمرین:«بار اول که این فکر به ذهنم رسید حول و حوش سال ۸۸-۸۹ بود.روزها تمرین کردم، اوایل فقط میتوانستم توپ را از فاصله یک متری به سمت حلقهی زمین حریف شوت کنم اما بعد از تمرینهای سخت توانستم این فاصله را بیشتر و بیشتر کنم، من واقعا به این موضوع اعتقاد دارم که اگر یک فرد معلول از دو پا، آرزویش این باشد که در یک مسابقهی دو و میدانی برنده شود و نشود، مشکل معلولیتش نیست بلکه مشکل از خودش است که درست تمرین نکرده است. »او خرداد ماه سال ۹۴ در ورزشگاه آزادی یک توپ فوتبال را جلوی چشم کارشناسان و ورزشکاران از یک سمت زمین وارد حلقه بسکتبال طرف دیگر زمین کرد.
۱۸- با پتک، بتن بشکن
«صادق مغنی » از اهالی تربت جام – خراسان رضوی – است.۱۲ سال است که در رشتههای رزمی فعالیت دارد و بارها سنگینی بلوکهای بتنی را روی قفسه سینهاش لمس کرده است.او یک بار در سال ۱۳۹۰ به عنوان رکورددار« تحمل وزن» در ایران معرفی شد، در آن سال آقا صادق توانست ۷۰۰ کیلوگرم بتن را روی سینهاش در حالی تحمل کند که فردی با پتک روی آنها ضربه میزد تا بلوکهای بتنی را بشکند:« من در رشتههای رزمی در قسمت شکستن اجسام سخت بسیار استعداد داشتم، این موضوع را همان روز اولی که وارد رشتههای رزمی شدم مربیهایم متوجه شدند و از من خواستند که در این حیطه تمرینهای سخت و خوبی را دنبال کنم تا بتوانم بهترین شوم، همین هم شد، با تمرینهای پی در پی من موفق به ثبت چند رکورد شدم و تنها کسی که توانست رکوردم را در ایران بشکند خودم بودم که مدتی قبل در مجموعه ی ورزشی شیرودی تهران وزن یک تن بلوک بتنی را روی سینهام تحمل کردم. فکرش را بکنید ۱۰ بلوک ۱۰۰ کیلویی روی قفسه سینهتان جاسازی شوند!!!!
اما تنها این مورد برای رکورددار شدن آقای مغنی نبود او از یکی از مربیانش خواست که با پتکی که ۳۰ کیلو وزن داشت به روی بتنها به گونهای ضربه بزند که بلوکها یکی پس از دیگری بشکنند.»آقای قهرمان میگوید این اولین بار بود که در ایران چنین رکوردی ثبت شده است.
۱۹– ۵۳ «همبرگر» در یک ساعت
نامش نعیم علیپور است.متولد ۱۳۶۴، آشپزی را از همان دوران کودکیاش دوست داشته و دارد.هر کسی میشنید که او به عنوان یک آشپز میتواند ۵۰ همبرگر را در یک ساعت درست کند تعجب میکرد همین مساله باعث شد او به فکر ثبت یک رکورد جالب در کتاب ثبت رکورد ایرانیان بیفتد:« همیشه اخباری که از رکورد میخواندم مربوط به ورزشکاران میشد.با خودم تصمیم گرفتم که من اولین رکورد را در آشپزی در این کتاب ثبت کنم، با یکی از مدیران ثبت رکورد صحبت کردم و قرار شد یک روز من در کنار دیگر کارشناسان ثبت رکورد در یک ساعت، طبخ ۵۰ همبرگر را ثبت کنم.»
او مدتی قبل در حالی که کارشناسان ثبت رکورد، کورنومتر به دست کنارش ایستاده بودند شروع کرد به درست کردن همبرگر:« اول شروع کردم به درست کردن گوشت و طبخش و بعد سس مخصوص برای همبرگرهایم درست کردم، سبزیجات و نانها را هم آماده کردم و موفق شدم در مدت زمان یک ساعت ۵۳ همبرگر خوشمزه تحویل کارشناسان بدهم.»