شفقنا زندگی- «کربلا در کربلا می ماند، اگر زینب نبود …»، آن روز که حسین (ع) به درخواست کوفیان روانه عراق می شد و آن هنگام که بارها و بارها سوختن خیمه ها، سرهای بریده ی روی نیزه ها، مشک پاره، دست های بریده، طفلان نالان و پا برهنه، خارهای صحرا، گوشواره های به غارت رفته و زنان بی پناه جلوی چشمانش نقش می بست، همه نگرانی هایش فروکش می کرد چرا که می دانست پس از او زینب (س) هست.
به گزارش خبرنگار شفقنا زندگی، حضرت زینب (س) که به اسوه صبر مشهور است در زنده ماندن راه و هدف شهدای کربلا نقش بسزایی داشتند. ایشان پیرو راه حق و تابع ولایت بودند و اگرچه سختی ها و داغ های فراوانی را در آن صحرای سوزان و تفدیده سال 61 هجری به خود دیدند و اگرچه شاهد سر بریدن امامت در گودال قتلگاه و بی پناهی اهل حرم بودند یک لحظه خم به ابرو نیاورند و با همه مشکلات جسمی و روحی که داشتند با صلابت و استواری تمام رسالت خود را که همانا حمایت از اهل حرم و پیام رسانی خون شهدای کربلا بود به انجام رساندند.
حجت الاسلام سید علی میرخلیلی نماینده چهار دوره مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار شفقنا زندگی عنوان کرد: وقتی عالم هستی را به عنوان یک راه تلقی می کنیم وظیفه ما این است که در این راه حرکت کنیم و به مقصد برسیم، در این راه موانعی وجود دارد لذا برای برداشتن موانع درگیری و مبارزه پیش می آید، این قضیه در زمان امام حسین (ع) نیز اتفاق افتاد و ایشان با یاران خود به مبارزه پرداختند و چون تمام مردانی که در میدان کربلا بودند به شهادت رسیدند رسالت بر دوش حضرت زینب (س) قرار گرفت.
وی افزود:عده ای برای شهادت به میدان جنگ رفتند وعده ای نیز برای ادامه دادن راه شهدا ماندند. حضرت زینب (س) پیام شهدا را با همه سختی هایی که وجود داشت ادامه دادند، بنابراین ملاک ما در مرگ و زندگی باید معیار اهل بیت (ع) باشد.
میرخلیلی ادامه داد: گاهی زندگی سازنده تر است پس باید زنده ماند و ادامه داد، گاهی نیز مرگ پربارتر است، پس باید به شهادت رسید. در واقعه کربلا شاهد هر دو نمونه بودیم. شهادت امام حسین (ع) زندگی پربار بود، اگر تکلیف انسان مبارزه باشد و مبارزه نکند در حقیقت زنده نیست بلکه مرده است.
این امام جماعت اظهار داشت: از آنجا که حضرت زینب (س) باید خون شهدای کربلا را به ثمر می رساند باید زنده می ماند. فرهنگ زینبی یعنی اینکه ما باید به مقابله خود ادامه دهیم، هم حرکت داشته باشیم و هم موانع راه خدا را زمین گیر کنیم.
وی درباره زیست زینبی تصرح کرد: بزرگترین ویژگی حضرت زینب (س) این بود که تابع امامت و ولایت یعنی تابع امام حسین (ع) و امام سجاد (ع) بودند. ما قرآن، سنت و عترت داریم لذا زیست زینبی یعنی اینکه احکام الهی را انجام دهیم. اگر امروز بخواهیم زینبی زندگی کنیم باید مقلد مرجع تقلید و رهبرمان باشیم.
میرخلیلی عنوان کرد: اطاعت کردن، سختی ها را تحمل کردن و زیبا دیدن حرکت زینبی است. حضرت زینب (س) داغ های فراوانی در کربلا دیدند اما زمانی که از ایشان سوال شد که در کربلا چه دیدند، فرمودند چیزی جز زیبایی ندیدم. زیبایی یعنی در راه خدا حرکت کردن.
وی خاطرنشان کرد:در روز عاشورا حضرت زینب (س) از امام سجاد (ع) پرسیدند در خیمه ها بمانیم و بسوزیم یا خارج شویم، این نشان می دهد که ایشان نیز مانند امام حسین (ع) آماده شهادت بودند.
این نماینده مجلس در پاسخ به این پرسش که پدر و مادرها برای اینکه فرزندان خود را با معارف زینبی آشنا کنند چه وظایفی دارند؟ عنوان کرد: پدر و مادرها باید دین و زیبایی های ولایت و اسلام را به فرزندان خود نشان دهند. انسان به هر چیزی که شناخت پیدا کند علاقمند نیز می شود. در کربلا افرادی که شناخت پیدا کرده بودند از همه چیز گذشتند و آنهایی که شناخت نداشتند از امام حسین (ع) جدا شدند. مصداق این موضوع در زمان حال نیز شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم هستند.
وی معتقد است: بهترین ویژگی حضرت زینب (س) این بود که خود را در اختیار امام قرار داد. از نظر ایشان، اسارت، شهادت، داغ دیدن و … زیباست. ما اگر شناخت را به فرزندانمان انتقال دهیم بزرگترین کار را انجام دادیم.
میرخلیلی همچنین در مورد چگونگی آشنایی فرزندان با معارف زینبی بیان کرد: خداوند دو کلید به نام عقل و وحی به ما داده است. در وجود ما عقل قرار داده و وحی هم به کمک ما آمده است. ما باید از این دو منبع استفاده کنیم. اگر انسان تعقل کند متوجه خواهد شد که استعدادش بیشتر از زندگی هفتاد ساله دنیاست. جنین در رحم مادر به تنها چیزی که احتیاج دارد جفت است، دست، پا، چشم و … برای جنین حاکی از این است که دنیای وسیع تری پیش روی خود دارد یعنی زمانی که در رحم مادر قرار دارد این اعضای بدن به کارش نمی آید اما هنگامی که متولد می شود به آنها نیاز دارد. ما نیز از استعداد و عظمت انسان متوجه می شویم که فقط برای خوردن، خوابیدن و چند سال زندگی کردن خلق نشده و اگر قرار بود اینگونه باشد، انسان ها نیز مانند حیوانات خلق می شدند.
وی در پایان تاکید کرد که نقش والدین، آموزش و پرورش، مساجد و روحانیت، مراکز فرهنگی و جامعه در ایجاد شناخت و آشنایی فرزندان با معارف زینبی و حسینی اهمیت دارد و اگر بخواهیم در آینده پدر و مادر خوبی داشته باشیم اکنون باید روی جوانان کار کنیم.
انتهای پیام
